Jambo, Jambo my friends!

Jambo, Jambo mijn vrienden!
I’m still alive:P

De afgelopen maand weer een heleboel dingen meegemaakt, leuke maar ook minder leuke dingen.
Samen met Danielle veel er op uit geweest. Twee dagen in de richting van Malindi geweest was echt super leuk was. Heel veel gezien, de hell´s kitchen gesteente, ananas velden, de stad malindi, midacreek het eiland met de 300 bewoners en een mooie wandeling waarbij we nog wat vogels gespot hadden. Naar haller park geweest, een soort dierentuin. De natuur daar was ook heel mooi en geen lawaai van verkeer wat ook wel eens heel rustgevend was. Daar hebben we giraffen gevoerd die echt maar 1 meter van je afstonden. Zebra, nijlpaard, mega schildpad, krokodil en nog wat andere dieren gezien. Ook zijn we naar mamba village geweest waar we heel veel krokodillen hebben gezien en ook een baby krokodil en slang vast hebben mogen houden.
Met Danielle ook de zwembadslet uit gaan hangen. Bij zoveel mogelijk hotels met zwembaden een gratis duik te nemen. haha onze stand staat op 10 verschillende zwembaden:P Ook ben ik deze maand heel veel op stap geweest met Danielle en Reini, het nachtleven is hier ook echt leuk! Reini heeft aan de andere kant van Mombasa vrijwilligerswerk gedaan en is nu bij de bed&breakfast Misa Malu (waar ik dadelijk met mijn ouders ook op vakantie ga)op vakantie met haar ouders. Gezellig met drie Hollandse meiden op stap dus, dikke pret haha. Vooral met Pasen was het hier 4 dagen groot feest terwijl we dat in Nederland niet zo groot vieren. Veel mensen ontmoet, al met al een gezellige bedoeling dus.

Helaas zijn er ook wat minder leuke dingen gebeurt. Ali is, om het maar even kort te zeggen, enorm frustrerend. Naar alles wat hij heeft meegemaakt lijkt hij er niks van geleerd te hebben en laat al helemaal niet zien dat hij graag beter wil worden. Hij liegt, hij steelt, hij ligt het liefst de hele dag in bed en luistert totaal niet. Dit zorgt ervoor dat iedereen zich aan zijn gedrag ergert wat de sfeer niet altijd gezellig maakt. Het is echt ongelooflijk om te zien dat, nadat iedereen zoveel voor hem gedaan heeft, je geen respect van hem terug krijgt... Het leek allemaal zo rooskleurig met Ali, maar in het echt is het toch allemaal net anders. Het is en het blijft een straatkind.
Ook heeft Melissa is lastige tijd met alles wat er speelt. Ali, de organisatie die bijna failliet was, de geld problemen nu, haar eigen gezondheid en ga zo maar door. Er is een moment geweest dat ze er helemaal doorheen zat en een paar dagen van huis was gegaan. Dit was natuurlijk ook een aparte en vervelende situatie waarvan we allemaal wel geschrokken waren. Gelukkig komt langzaam aan weer de structuur terug ,wat voor de jongens ook veel beter is omdat ze dan duidelijk is en ze luisteren dan dus beter.
Afgelopen vrijdag is de vakantie van de jongens begonnen. Ze hebben allemaal super goede punten gehaald bij de examens en de leraren zijn trots op de behoca boys, en wij natuurlijk ook! Drie van de 7 jongens zijn zelfs nummer 1 van de klas en gaan na de vakantie verder in een klas hoger!:) Nu het vakantie is zijn de jongens dus elke dag thuis waardoor het wel weer wat drukker is, maar ook weer leuk om zoveel tijd met ze door te brengen. Hoe langer ik ze ken nu hoe beter de band wordt en hoe leuker het wordt. Het zijn toch echt wel hartendiefjes (meestal dan ).
De vakantie begonnen met een poolparty bij een hotel in de buurt. Heerlijk de hele dag met ze gezwommen en natuurlijk iedereen op m’n nek en rug gehad. Wat zijn het toch een stel acrobaten! Verder in de vakantie wel ook serieus nog elke morgen home-schooling. Ze zijn echt heel erg leergierig en vinden dit dus ook leuk om te doen. Boekjes lezen, moeilijke woorden opzoeken, brieven schrijven, opdrachten maken en ga zo maar door. Voor de rest is er natuurlijk genoeg vrije tijd om leuke activiteiten te doen, armbandjes maken, voetballen, naar het strand en ga zo maar door.
Ook ben ik samen met Raj naar de moeder van een van de jongens (meshack) gegaan om te kijken of hij weer terug naar huis kan. Zijn moeder is nu een heel stuk stabieler, heeft een nieuwe man en een super schattige tweeling van nog geen jaar oud. De moeder mist meshack heel erg en ook meshack mist zijn tweeling broertje en zusje. Na de vakantie gaat meshack dus terug bij zijn moeder wonen. Mooi om te zien hoe je een straatkind uiteindelijk toch weer veilig bij zijn familie kunt brengen en dat het dus soms ook weer goed kan komen. Ik ga de aanwezigheid van Meshack wel echt missen, onze druktemaker, maar hij is altijd welkom bij behoca om op bezoek te komen dus ik denk dat we hem nog wel vaak langs zien komen.

Pasen hebben we natuurlijk hier ook gevierd met een paasbrunch, ongelooflijk hoeveel de jongens toch kunnen eten hahah. Inmiddels zijn pap en mam alle voorbereiding aan het treffen om de grote reis naar kenia te gaan maken. Grappig om te horen dat ze met van alles bezig zijn en dat ik hier geduldig zit te wachten totdat ze hier over twee weekjes eindelijk zijn! Ik begin er nu echt heel erg naar uit te kijken:)

Verder begin ik wel te merken dat 6 maanden toch best lang is. Ik heb het echt nog steeds heel leuk en naar m'n zin maar het leven hier begint nu ook wel gewend te raken waardoor de nieuwigheid er een beetje van af is. Ik heb er dus wel zin in als het dadelijk 5 juni is en ik in het vliegtuig stap weer richting het oude vertrouwde en makkelijke nederland. Alles op een rijtje te zetten wat ik hier nu eigenlijk allemaal meegemaakt heb. Het is namelijk zoveel en op een of andere manier kun je daar hier niet echt over nadenken en beseffen. Dat besef zal pas thuis weer komen, wat ook prima is. Ik krijg ook weer heel erg zin om in Nederland weer hard aan het werk te gaan dus ook volop bezig met sollicitaties de deur uit te doen. Ook mijn schooltje en het tweede jaar ga ik weer oppakken als ik thuis ben:).

Wat wat het hier nog steeds erg speciaal maakt is dat je elke dag wel weer een geniet momentje hebt. Al is het soms maar een klein ding. Dan ben ik toch weer erg trots dat ik hier mag zijn. De jongens zijn echt familie geworden en het is heerlijk om hier met ze te zijn!

In het nieuws was natuurlijk over de onrust in Kenia te lezen. Met Pasen waren er hier bij ons in de buurt ook terreurdreigingen maar er is gelukkig niks gebeurt, niks aan het handje dus, hakuna matata!

Het is natuurlijk weer onmogelijk om alles in mijn blog te zetten wat ik de afgelopen tijd heb meegemaakt maar hierbij toch weer een kleine update. Ik voeg er nog wat leuke fotootjes toe en ik zeg dan weer kwa heri!! (totsnelll)